فرار از علماء
قال رسول الله صلى الله علیه و آله : سیأتی زَمانٌ على اُمَّتی یَفِرُّونَ مِن العُلَماءِ کما یَفِرُّ الغَنَمُ عنِ الذِّئبِ ، فَإذا کانَ کذلِکَ ابتَلاهُمُ اللّه ُ تعالى بثلاثةِ أشیاءَ : الأوَّلُ : یَرفَعُ البَرَکَةَ مِن أموالِهِم ، و الثانی : سَلَّطَ اللّه ُ علَیهِم سُلطانا جائرا ، و الثالث : یَخرُجُونَ مِن الدنیا بلا إیمان
یعنی یک وقتی بیاید که مردم از عالمان فرار می‌کنند، یعنی از دین فراریند. بعد پیغمبر«صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» فرمودند: «ابْتَلَاهُمُ اللَّهُ تَعَالَى بِثَلَاثَةِ أَشْیاء»؛ وقتی چنین شد، خدا سه درد بی درمان به آنها میدهد:
اوّل: عمر و مال آنها دیگر برکت ندارد. و مالش را با یک دنیا غم و غصه و اضطراب می‌خورد و بالاخره عمر و مالش بیبرکت است.
دوّم: افرادی بر آنها مسلط می‌شوند که نه علم دارند، نه حلم دارند و نه رحم.
اما عمده این جملۀ سوم است: وقتی دین ضعیف شد، بدون ایمان از دنیا می‌روند.
میزان الحکمه ج۸ حدیث شماره : ۲۵۰۱۵۵۶۱
