استدراج

قَالَ علی (علیه السلام): یَا ابْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِیهِ، فَاحْذَرْهُ.

فرمود (ع): اى پسر آدم، اگر دیدى که خداى سبحان، نعمتش را پى درپى به تو ارزانى مى دارد و تو نافرمانیش مى کنى، از کیفر او بترس.

 

آدمى را از نافرمانى خدا، در حالى که نعمتهاى الهى پیاپى به او مى رسد، به وسیله ترس از خدا برحذر داشته است. توضیح آن که چون سپاس دائمى زمینه ساز فزونى نعمت است، ناسپاسى در برابر نعمت، و نافرمانى خداوند که مستلزم ناسپاسى است، موجب فزونى نیافتن نعمت بلکه زمینه براى کاستى نعمت و نزول بلاست، چنان که خداى تعالى فرموده است: «وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لازیدنّکم و لئن کفرتم انّ عذابی لشدید» و همین است جاى ترس از خدا. واو در سخن امام: «و انت...» واو حالیه است.