مى خواستم درمان من باشید، ولى درد من هستید!
دوشنبه, ۲۵ بهمن ۱۴۰۰، ۰۲:۰۷ ب.ظ
قال علی علیه السلام
أُرِیدُ أَنْ أُدَاوِیَ بِکُمْ وَ أَنْتُمْ دَائِی، کَنَاقِشِ الشَّوْکَةِ بِالشَّوْکَةِ وَ هُوَ یَعْلَمُ أَنَّ ضَلْعَهَا مَعَهَا. اللَّهُمَّ قَدْ مَلَّتْ أَطِبَّاءُ هَذَا الدَّاءِ الدَّوِیِّ وَ کَلَّتِ [النَّزَعَةُ] النَّزْعَةُ بِأَشْطَانِ الرَّکِیِّ.
من مى خواهم به وسیله شما دردم را درمان کنم در حالى که شما خود درد من هستید. من در این حال به کسى مى مانم، که مى خواهد خار را به وسیله خار، بیرون بیاورد با این که مى داند خار همچون خار است. خداوندا! طبیبان این بیمارى سخت و جانکاه، خسته شده اند، و کِشندگان آب از چاه (براى آبیارى این زمین بى حاصل) درمانده گشته اند.
خطبه 121 نهج البلاغه
۰۰/۱۱/۲۵