هفت آیه پر فضیلت و خواص آن
آشنایی با هفت آیه پر فضیلت و خواص آن
امام علی (ع) فرمودند: روزی پیامبر (ص) به ایشان فرمود: ای علی می خواهی به تو چیزی بیاموزم که اگر خلق هفت آسمان و زمین هم جمع شوند نتوانند به تو بدی و آسیبی برسانند و هیچ کس بر تو ظفر نیابد؟ گفتم: بله.
فرمودند : 7 آیه در قرآن است، آن را به این روش بخوان و فوت کن. اول: از پیش رو، دوم: پشت سر، سوم: بالای سر، چهارم: به سمت پایین، پنجم به طرف راست، ششم: به طرف چپ و هفتم به تمام اعضا.
ای علی! هر کس این 7 آیه را بخواند و یا با خود به همراه داشته باشد، خداوند حق تعالی 70 هزار بدی را از نامه ی عمل او دور می کند و 70 هزار حور نامه عمل او را می نویسد و 70 هزار هزار حور و قصور و غلامان به او کرامت می فرمایند و 70 هزار قصر در بهشت برای او ساخته می شود و 70 هزار حله از حریر و دیبای بهشتی به او بپوشاند چانچه صفت او را حق داند و دیگری نداند.
ای علی! هر کس این هفت آیه را بخواند و به خود فوت کند، اگر پیش پادشاهان و حاکمان برود، عزیز و مکرم می شود و اگر بر او خشم گرفته باشند، نرم می شوند.
خواندن این 7 آیه ی پر فضیلت قرآن ما را از بلا و هلاکت دور می کند.
آیت الله خوانساری در شیوع وبا
از مرحوم آیت الله خوانساری این چنین نقل شده است: در سال های خیلی دور، بیماری وبا در ایران و خوانسار شایع شده بود. به همین علت، در خوانسار و در اکثر خانه ها یک نفر یا بیشتر از دنیا رفتند؛ به جز خانه هایی که در آنها هر روز این هفت آیه ی مبارک قرآن را بعد از نماز صبح می خواندند، به آنها هیچ صدمه ای وارد نشد.
از مرحوم آیت الله خوانساری این چنین نقل شده است: در سال های خیلی دور، بیماری وبا در ایران و خوانسار شایع شده بود. به همین علت، در خوانسار و در اکثر خانه ها یک نفر یا بیشتر از دنیا رفتند؛ به جز خانه هایی که در آنها هر روز این هفت آیه ی مبارک قرآن را بعد از نماز صبح می خواندند، به آنها هیچ صدمه ای وارد نشد.
مرحوم آیت الله خوانساری به دلیل اهمیت و مجرب بودن این دعای شریف، از مرحوم شیخ احمد زنجانی که خطاط بود، درخواست کرده بود که این آیات را بنویسد و آن را بین فرزندان و خویشاوندان خود پخش کرد.
این هفت آیه به هفت آیه آیت الله خوانساری معروف است.
متن دعا چنین است:
بِسمِ اللهِ الرّحمنِ الرَّحیمِ
قُل لَّن یُصِیبَنَا إِلاَّ مَا کَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ.
وَإِن یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ کَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلاَ رَآدَّ لِفَضْلِهِ یُصَیبُ بِهِ مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ.
وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ.
وَکَأَیِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاکُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ.
مَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِکَ لَهَا وَمَا یُمْسِکْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ.
قُلْ أَفَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِیَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ کَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِی بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِکَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ.
حَسْبِیَ اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.وَ أَمْتَنِعُ بِحَوْلِ اَللَّهِ وَ قُوَّتِهِ مِنْ حَوْلِهِمْ وَ قُوَّتِهِمْ وَ أَسْتَشْفِعُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ مِنْ شَرِّ مٰا خَلَقَ وَ أَعُوذُ بِمَا شَاءَ اَللَّهُ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِیِّ اَلعظیم.
این دعا در بحار الانوار جلد 83 صفحه ی 337 آمده است.
